Heerlen een stad

[p. 32]

Ik zeg het woord vrijheid

Ik zeg het woord vrijheid
en er verzet zich iets in mij
wat wist ik voordien niet
misschien is een woord niet
duidelijk genoeg
maar wat moet ik doen
nu ik slechts weet
wat vrijheid niet is:
de klap van de zweep
het roepen in koor
en denken in woorden
allang vervuild
zoals het woord vrijheid zelf
een tochtig huis is
waarin ik niet meer wonen kan
om doodsbang van te worden

[p. 33]

 

Vrijheid is misschien wel

 

liefhebben

 

maar dan liefhebben zonder

 

woorden

 

zoals een dichter zei -

 

stilte

 

al is het voor één ogenblik

 

het peinzend moment

 

waarop wij ons mens weten

 

en eenzaam

 

al is het niet alleen

 

 

 

Kijk, ik weet wel wat jij bedoelt

 

maar wat ons samenbindt

 

moet ongesproken blijven

 

omdat woorden niet in staat zijn

 

te zeggen wat ik voel

 

als de zon zo helder schijnt

 

en ik op straat lopend jou

 

tegenkom

 

en je een hand geef

 

en zeg:

 

de vrijheid is mij lief...