Gedichten

[p. 14]

Natuurontwaken.

Reeds is de winter op de vlucht,
Het ryk der droefheid is ten end.
De bloem herryst in milder lucht,
Elk struikjen zingt: lang leev' de lent!

Het ryk der droefheid is ten end,
De weide pronkt in jeugd'gen zwier,
Elk struikjen zingt: lang leev' de lent!
En 't amen murmelt de rivier.

De weide pronkt in jeugd'gen zwier,
De leeuwrik fluit zyn geestig lied,
En ‘amen’ murmelt de rivier
By 't zacht geruisch van 't slingrend riet.

De leeuwrik fluit zyn geestig lied,
En 't muschjen kweelt en juicht en speelt
By 't zacht geruisch van 't slingrend riet,
En zoet is oog en oor gestreeld.

En 't muschjen kweelt en juicht en speelt,
De vreugde dreunt door 't groene veld,
En zoet is oog en oor gestreeld,
Als klank en kleur te saêm versmelt.

[p. 15]

 

De vreugde dreunt door 't groene veld,

 

De vreugde dreunt tot in het hart,

 

Als klank en kleur te saêm versmelt,

 

Vlucht met den winter leed en smart.