Gedichten

De Toonkunst.

Wie om 't lieflik klinkend wysjen,

Om het streelend maatgefluit,

Houdt een vinkjen of een sysjen

In een mild voorziene muit;

Wie voor zyne vensterruiten

Graag een lelie of een roos

Uit den aarden pot ziet spruiten,

Zeker is die man niet boos!

[p. 171]

 

Godvruchtig

 

Vervliete het leven

 

Of kluchtig

 

Ons wereldsche streven,

 

Het schoone verwekt ons belang;

 

Zyn luchtig

 

De zorgen verdreven,

 

Laat vluchtig

 

Ten hemel ons zweven

 

By orgel en stemmengezang!

 

 

 

Kunst en landnatuur versieren

 

Des bestaans eentoonigheid,

 

Zingend willen wy Hem vieren,

 

Die ons bloemen heeft gespreid;

 

Bloemen op des levens wegen

 

Zyn de toonen zoet en zacht,

 

Die ons als een milde zegen

 

Overal zyn toegedacht.

 

 

 

Godvruchtig

 

Vervliete het leven

 

Of kluchtig

 

Ons wereldsche streven,

 

Het schoone verwekt ons belang;

 

Zyn luchtig

 

De zorgen verdreven,

 

Laat vluchtig

 

Ten hemel ons zweven

 

By orgel en stemmengezang!

 

 

[p. 172]

 

Zingt het kindjen nog onnoozel,

 

Heilig klinkt zyn morgenlied;

 

Zingt de knaap zyn mingekozel,

 

Liever wordt zyn toon bespied;

 

Ook de Droefheid weent in zangen

 

By heur uitgestorte smart,

 

Maar de traan langs bleeke wangen

 

Rolt als balsem naar het hart.

 

 

 

Godvruchtig

 

Vervliete het leven

 

Of kluchtig

 

Ons wereldsche streven,

 

Het schoone verwekt ons belang;

 

Zyn luchtig

 

De zorgen verdreven,

 

Laat vluchtig

 

Ten hemel ons zweven

 

By orgel en stemmengezang!