Occasio arrepta. Neglecta

Schema XI.
Angelus diabolo praedam extorquet, ad Poenitentiam.

Angelus, Golphus.

Ang.

HJnc, hinc, foeda lues Erebi; fera pessima, ad Orcum.
Non haec tam furuis debetur faucibus esca.
Abstulit hos error; scelus admisere; fatentur:
Tempvs ijt studiorum, Occasio iusta recessit:
Sed resipiscendi spatium, atque errata dolendi,
Est super. Ergo agite, ô Juuenes! quod restat, in omne
Jam reliquum vitae tempus, deflete latentes
Desidiam: obscurosque inter, tam foeda stupendae
Crimina stultitiae luite: & prece flectite Diuos,
Cura quòd exstiterit vobis tam parua salutis.

Golph.

Angele, fide comes, nostraeque salutis amator,
Quaeso, tuêre tuos deinceps hac lege clientes;
Vt, licet ad magnas posthac Occasio laudes
Et Tempvs miseris perijt; tamen illa supersit
Ansa, patrocinio vestro, quae ritè piandis
Commissis satis esse queat: ne morte luamus
Aeternâ, & numquam liceat sperare salutem.

[p. 299]

 

Ang.

 

Faxo, sed haec faciant praemissa pericula cautos.

 

Terreat, aeternùm multorum torrida flamma,

 

Quos noxa inuoluit similis; neque tergere fletu

 

Fas fuit, aut errata viae reuocare prioris.

 

Terreat, exitium vix effugisse supremum:

 

Nam Caelo indultum vobis, quò Numina dignis

 

Placentur lacrymis; nec spes siet omnis ademta.

 

Ergo, icti sapite; & vestram vos carpite culpam,

 

Dum vitae inuitae suspendunt stamina Parcae.

 

Actum est, si ad veniam perit irreparabile tempus.