Algemeen letterkundig lexicon

bibliotheek-2

Etym: Gr. biblion = boek; thèkè = bewaarplaats.

Een in principe oneindige reeks werken van verschillende auteurs die bij een bepaalde uitgever worden uitgegeven (uitgeversreeks), al dan niet onder redactie van een commissie (redactiereeks), wordt vaak als ‘bibliotheek’ aangeduid. Voorbeelden zijn de Bibliotheek voor Middelnederlandsche Letterkunde bij uitgeverij Wolters in 1869 opgezet onder leiding van H.E. Moltzer, later ook met o.a. Jan te Winkel, W.J.A. Jonckbloet, J. Verdam en M. de Vries in de redactie; de Bibliotheek der Nederlandsche Letteren, uitgegeven door de Vlaamse Akademie en de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, begonnen in 1939; de Bibliotheek van Nederlandsche Letterkunde van T. Terwey, J. Koopmans en C.G.N. de Vooys waarin dicht- en prozawerken uit de 15^de tot en met 19^de eeuw uitgegeven werden. Een bekend buitenlands voorbeeld is de Bibliothèque des Chemins de fer, in de 19^de eeuw opgestart door Louis Hachette ter ontspanning van de treinreizigers.

Lit: L. Kuitert, Het ene boek in vele delen; de uitgave van literaire series in Nederland, 1850-1900 (1993).

bibliotheek-1

bibliotheek-3