brevitas-formule

Etym: Lat. brevitas = kortheid, bondigheid.

Expliciete verklaring in een literair werk uit de mond van de auteur-verteller dat in de tekst gebeurtenissen niet worden beschreven omdat ze als overbodig worden ervaren en het publiek zouden vervelen. Met name in de middeleeuwse literatuur wordt de brevitas-formule vaak toegepast, bijv.:

Doe mochtemen horen ane slaen
Ende beghinnen harde ho
Dat placebo domino
Ende die verse die daer toe horen.
Ic seit oec in waren worden,
Ne ware oec ware ons te lanc,
Wie daer der zielen vers zanc
Ende wie die zielen lesse las.
(Van den vos Reynaerde, ed. J.D. Janssens, R. Van Daele & V. Uyttersprot, 1998, vs. 442-449).

Lit: J. Jansen, Brevitas: beschouwingen over beknoptheid van vorm en stijl in de renaissance, 2 dln (diss., 1995).