Algemeen letterkundig lexicon

expungeren

Etym: Lat. expungere = schrappen door het plaatsen van punten.

Eén van de wijzen van corrigeren – de meest esthetische – in een codex, in een druk uit de periode van de prototypografie of de incunabeltijd of in een manuscript-2. Onder foutieve letters plaatste men punten ten teken dat ze genegeerd moesten worden. Een andere wijze van expungeren is het plaatsen van één punt voor en één punt na het weg te denken tekstdeel. Het expungeren kan met diacritische tekens in een teksteditie als volgt weergegeven worden: [.a].

In manuscripten wordt het plaatsen van punten onder een geschrapte tekst toegepast om die tekst weer geldig te maken (impungeren).

In regel 13 is 'denant' geëxpungeerd. [bron: W.Gs Hellinga, Kopij en druk in de Nederlanden (1962), afb. 9].

Lit: W.Gs Hellinga, Kopij en druk in de Nederlanden (1962), p. 165 • P.J. Verkruijsse, ‘Over diplomatisch editeren van handschriften en het gebruik daarbij van diacritische tekens’ in Spektator 3 (1973-1974), p. 325-346.

expressive writing zie therapeutisch schrijven

exquisitio zie percontatio