corpus-1

Etym: Lat. lichaam, geordend geheel.

Benaming voor een verzameling teksten die een zekere eenheid vertonen en gezamenlijk ten opzichte van andere teksten verschillen, bijv. het Corpus scriptorum Christianorum of het Corpus van Middelnederlandse teksten (tot en met het jaar 1300) uitgegeven door M. Gysseling (1977-1987).

In de onderzoeksmethodologie verwijst de term meer in het bijzonder naar het geheel van (primaire) teksten die de onderzoeker volgens een bepaalde methode zal analyseren. De digitale technologie laat toe om zeer omvangrijke corpora te onderzoeken op automatische of semi-automatische wijze. O.m. in het stilistisch georiënteerde onderzoek (corpusstilistiek) kan men daar zijn voordeel mee doen. Het definiëren van het corpus is uiteraard een zeer belangrijke stap in het opzetten van een wetenschappelijk project.

Geïnspireerd door de zgn. corpustaalkunde maken meer en meer onderzoekers gebruik van gedigitaliseerde corpora, wat bijv. bij een statistisch onderbouwde analyse van stilistische fenomenen in een grote groep teksten (bijv. een genre) heel wat nieuwe mogelijkheden creëert.

Lit: L. van Doorslaer, ‘Quantitative and qualitative aspects of corpus selection in translation studies’ in Target 7 (1995), p. 245-260 • International journal of corpus linguistics (1996-).