Algemeen letterkundig lexicon

epinicium

Etym: Gr. epi-nikè = bij de overwinning.

Griekse zegezang of lofdicht, uitgevoerd door een koor met fluit- of citerbegeleiding, bij de triomfantelijke intocht van een overwinnaar in één van de grote nationale spelen. Zie ook encomium. Anders dan bij hedendaagse epinicia als ‘Ajax wint de wereldcup’ bestond het klassieke epinicium gewoonlijk uit een variërend aantal triaden van strofe, tegenstrofe (antistrofe-2) en epode-2. Belangrijke epiniciadichters waren Simonides en Pindarus.

Lit: W. Schadewaldt, Der Aufbau des pindarischen Epinikion (1928) • A. Neumann-Hartmann, Epinikien und ihr Aufführungsrahmen (2009) • C. Lattmann, Das Gleiche im Verschiedenen: Metapher des Sports und Lob des Siegers in Pindars Epinikien (2010).

epimythium

epiploce zie gradatio