Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
DBNL Logo
DBNL Logo

Hoofdmenu

  • Literatuur & Taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • E-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Gebruiksvoorwaarden
    • Voorwaarden voor hergebruik
    • Disclaimer
    • Voor rechthebbenden
  • Over DBNL
    • Over DBNL
    • Contact
    • Veelgestelde vragen
    • Privacy
    • Toegankelijkheid

Informatie terzijde

Algemeen letterkundig lexicon
Toon afbeeldingen van Algemeen letterkundig lexicon

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave




Downloads

Lexicon van drama en theater (4,42 MB)

Lexicon van de poëzie (5,01 MB)

Lexicon van de retorica (1,62 MB)

Lexicon van de verhaalkunst (3,59 MB)

Lexicon van literaire genres (13,34 MB)

Lexicon van de literatuurgeschiedenis (15,45 MB)

Lexicon van de algemene literatuurwetenschap (2,36 MB)

Lexicon van handschriftenkunde, boekwetenschap en editietechniek (19,90 MB)



Genre

sec - letterkunde

Subgenre

non-fictie/naslagwerken (alg.)


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

 

Algemeen letterkundig lexicon

(2012-....)–anoniem Algemeen letterkundig lexicon– Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

aritmie

Etym: Gr. a = niet; rhuthmos = regelmaat, tijdmaat.

Term uit de prosodie voor een verschijnsel binnen de metrische poëzie (metrum), waarbij de lezer een afwijking van de normale metrische opbouw ervaart als strijdig met de vereiste ritmische (ritme) principes. Het constateren van zo’n afwijking kan alleen wanneer de metrische opbouw in poëzie de normale is, zoals bijv. in de klassieke Oudheid of in het renaissancevers. Voorbeelden van aritmie kan men aantreffen in het acefalisch vers, een polymetrisch (polymetrie) gedicht, of in strofen met regels van ongelijke lengte. De volgende regels uit het gedicht ‘Zwemmende’ van Geerten Gossaert kunnen dat laatste illustreren:

De zee is in rust en de wind uit het zuien, bij ’t dagen des zomerschen morgens verstild,
Is melodieus van het diepe gemurmel,
Dat haar evene reven
Doortrilt.
(G. Gossaert, Experimenten, 194911, p. 1)

Een verschil met antimetrie is het feit dat bij het laatste geen verandering plaats vindt in de strofenbouw, maar slechts in wijziging van een klemtoon (accent) (bijv. daling i.p.v. heffing) of van een versvoet.

Lit: Ph. Hobsbaum, Metre, rhythm and verse form (1996) • N. Fabb, Language and literary structure: the linguistic analysis of form in verse and narrative (2002).

Aristotelische eenheden zie eenheid van handeling, tijd en plaats armoriaal

thematisch veld:

Versleer
Regelmaat en variatie

Vorige Volgende