gefocaliseerd object

Etym: Fr. focalisé = in het brandpunt geplaatst; < Lat. focus = haard, vuur.

Term uit de verteltheorie of narratologie waarmee het door de focalisator waargenomene wordt aangegeven, m.a.w. dat wat gezien wordt vanuit het perspectief van degene die in het vertelde de rol van waarnemer vervult.

In de zin:

Lot Pauw zat op zijn kamer te werken, toen hij beneden hoorde de stemmen van zijn moeder en van haar man, Steyn.
(L. Couperus, Van oude menschen, de dingen die voorbij gaan. VW, 1952, p. 74).

worden de stemmen van Lots ouders waargenomen door Lot. Hij is daarin de focalisator en de stemmen van Ottilie en Steyn zijn erin het gefocaliseerd object.

Lit: M. Bal, De theorie van vertellen en verhalen. Inleiding in de narratologie (1990⁵), p. 120-124 • L. Herman & B. Vervaeck, Vertelduivels. Handboek verhaalanalyse (2001; 2005³), p. 76-86.