Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
DBNL Logo
DBNL Logo

Hoofdmenu

  • Literatuur & Taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taal
    • Limburgse literatuur
    • Friese literatuur
    • Surinaamse literatuur
    • Zuid-Afrikaanse literatuur
  • Selecties
    • Onze kinderboeken
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • E-books
    • Publiek Domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Gebruiksvoorwaarden
    • Hergebruik
    • Disclaimer
    • Informatie voor rechthebbenden
  • Over DBNL
    • Over DBNL
    • Contact
    • Veelgestelde vragen
    • Privacy
    • Toegankelijkheid
Algemeen letterkundig lexicon

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave




Downloads

Lexicon van drama en theater (4,42 MB)

Lexicon van de poëzie (4,93 MB)

Lexicon van de retorica (1,60 MB)

Lexicon van de verhaalkunst (3,58 MB)

Lexicon van literaire genres (13,26 MB)

Lexicon van de literatuurgeschiedenis (15,36 MB)

Lexicon van de algemene literatuurwetenschap (2,33 MB)

Lexicon van handschriftenkunde, boekwetenschap en editietechniek (19,90 MB)



Genre
sec - letterkunde

Subgenre
non-fictie/naslagwerken (alg.)


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

 

Algemeen letterkundig lexicon

(2012-....)–anoniem Algemeen letterkundig lexicon

Vorige Volgende

neofilologie

Etym: Gr. neo- = nieuw; filo(s)-logos = vriend van het woord.

Onderdeel van de filologie dat zich bezighoudt met de studie van teksten, meestal literair van aard, die in het niet-klassieke Latijn of in de moderne talen geschreven zijn. Doel is enerzijds het vaststellen van de juiste vorm van de tekst, anderzijds het interpreteren van de tekst in het licht van de culturele context waarbinnen deze is ontstaan. Wat dat betreft wijkt de neofilologie niet af van de klassieke en de Bijbelfilologie. De neofiloloog heeft te maken met andersoortige – namelijk voor een groot deel gedrukte – bronnen, die een andere benadering eisen via hulpwetenschappen als de analytische bibliografie-1 en de manuscriptologie dan die van de klassiek-filoloog. In Nederland is de neofilologie met betrekking tot Nederlandse teksten (P.C. Hooft) toegepast door W.Gs Hellinga in het door hem in het leven geroepen Instituut voor Neofilologie en Neolatijn (in de jaren '70 en '80) van de Universiteit van Amsterdam.

Lit: J.F. Vanderheyden, 'De boekdrukkunst en de opkomst van de neofilologie' in Verslagen en meded. Kon. Vlaamse Academie voor taal- en letterkunde (1965) 1-4, p. 5-30 • G.C. Kuiper, 'Wat is neofilologie?' in B.T. Tervoort (red.), Wetenschap en taal, III (1980), p. 171-194.

neoclassicisme neologisme

thematisch veld:

Literatuurwetenschap: disciplines, theorieën en richtingen
Algemeen: overlappende en ondersteunende disciplines

Vorige Volgende