oorkondeleer
Wetenschap die oorkonden en akten (akte-1) typeert en beschrijft naar hun vorm. Aanvankelijk is de oorkondeleer of diplomatiek vooral onderzoek naar de echtheid van oorkonden (verificatio), waarbij het oorkondeschrift mede bepalend kon zijn (paleografie). Ruzie tussen jezuïeten en benedictijnen heeft geleid tot de eerste wetenschappelijke publicaties op dit gebied, nl. van Daniël van Papenbroeck S.J. (1675) en Jean Mabillon (1681). Het werk van Mabillon werd voortgezet door de benedictijnen Toustain en Tassin (1750-1765), later door de Ecole des Chartes, in 1821 opgericht in Parijs. O. Oppermann en H. Pirenne hebben de diplomatiek in respectievelijk Nederland en België geïntroduceerd.