overglijding

Stijlmiddel binnen de Middelnederlandse literatuur dat gekenmerkt wordt door de overgang van een indirecte rede in de directe rede, bijv.:

Daerna teldi [Ferguut] hem [zijn gastheer] te waren
Hoe hi ter roken wilde varen
Den wimpel halen ende den horen:
‘Comt mi die swerte ridder tevoren,
ic segt u wel alsonder faelgi,
Ic sal hem leveren battaelgie;’
(Ferguut, ed. Rombauts e.a., 1982², vs. 1297-1302).

Het gebruik hangt naar alle waarschijnlijkheid samen met de bedoeling van de dichter zijn verhaal door afwisseling levendig te houden.

Lit: K. Heeroma, Moriaen, Lantsloot en Elegast (1973), p. 92-98, 136-140 • A.A.M. Besamusca, Het 'Boec van Lancelote': de Middelnederlandse vertaling in verzen van de 'Lancelot en prose' en het aandeel van Lodewijk van Velthem in de totstandkoming van de 'Lancelotcompilatie' (1988), p. 79-82; 223-225.