perspicuitas

Etym: Lat. per-spicuus = door-zichtig, duidelijk < per-spicere = door-zien..

Term uit de retorica voor één van de vier stijldeugden binnen de elocutio, nl. de helderheid en begrijpelijkheid, het vermijden van ambiguïteit en duister taalgebruik.

Lit:  J. Jansen, ‘“Helderheid” (perspicuitas) in enige renaissancistische drama-voorredes’ in Spektator 24 (1995) 3-4, p. 202-215 • J. Jansen, 'Een Neolatijnse encyclopedie en een voorrede in de moedertaal: twee opvattingen over "perspicuitas" ' in C. van Eck, M. Spies & T. Streng (red.), Een kwestie van stijl (1997), p. 79-95 • G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, Bd 6 (2003), kol. 814-874.