Algemeen letterkundig lexicon

plat

Etym: Middelned. plat = vlak < Fr. plat.

Van hout of karton gemaakte plaat die met leer, perkament of een andere stof overtrokken de voor- of achterkant van een boekband vormt en daarmee scharnierend is verbonden. Tot in de 14^de eeuw zijn de voor- en achterplatten – ook wel borden genoemd – in het algemeen even groot als het boekblok, daarna worden ze ruimer gesneden en steken ze wat uit over het boekblok.

Het met goud en zilver versierde voorplat van Cicero's Orationum, vol. primum uit de collectie van Bruggeling Marcus Laurinus (1545). [bron: Bibliopolis]

Lit: H. Helwig, Einführung in die Einbandkunde (1970) • J.J.M. Hermans & G.C. Huisman, De descriptione codicum (1981³), p. 74-75 • W.K. Gnirrep, J.P. Gumbert & J.A. Szirmai, Kneep en binding (1997³).

plastiek

platitude