sensus allegoricus

Etym: Lat. allegorische betekenis.

Begrip uit de Bijbelinterpretatie, exegese en hermeneutiek. De derde van de quator sensus scriptorum, ook aangeduid als sensus typologicus, de interpretatie waarbij een bepaalde gebeurtenis uit (meestal) het Oude Testament gezien wordt als een voorafbeelding van een gebeurtenis in het Nieuwe Testament: Jona die door God uit de walvis gered wordt (Jona 1: 17 en 2: 1-10), is een voorafbeelding van Christus' herrijzenis.

Lit: F. Ohly, ‘Vom geistigen Sinn des Wortes im Mittelalter’ in Zeitschrift für deutschen Altertum und deutsche Literatur 89 (1958), p. 1-23 • H. de Lubac, Exégèse médiévale. Les quatre sens de l'écriture, 4 dln (1959-1964) • F. Ohly, Schriftenzur mittelalterlichen Bedeutungsforschung (1977), p. 1-31 • P. Wackers, Met ogen van toen. Middeleeuwse kunst: schoonheid en wetenschap (1980), p. 12.