Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
DBNL Logo
DBNL Logo

Hoofdmenu

  • Literatuur & Taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Gebruiksvoorwaarden
    • Voorwaarden voor hergebruik
    • Disclaimer
    • Voor rechthebbenden
  • Over DBNL
    • Over DBNL
    • Contact
    • Veelgestelde vragen
    • Privacy
    • Toegankelijkheid

Informatie terzijde

Algemeen letterkundig lexicon
Toon afbeeldingen van Algemeen letterkundig lexicon

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave




Downloads

Lexicon van drama en theater (4,42 MB)

Lexicon van de poëzie (5,01 MB)

Lexicon van de retorica (1,62 MB)

Lexicon van de verhaalkunst (3,59 MB)

Lexicon van literaire genres (13,34 MB)

Lexicon van de literatuurgeschiedenis (15,45 MB)

Lexicon van de algemene literatuurwetenschap (2,36 MB)

Lexicon van handschriftenkunde, boekwetenschap en editietechniek (19,90 MB)

XML (11,37 MB)

tekstbestand



Genre

sec - letterkunde

Subgenre

non-fictie/naslagwerken (alg.)


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Algemeen letterkundig lexicon

(2012-....)–anoniem Algemeen letterkundig lexicon– Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

apokoinou

Etym: Gr. koinos = gemeenschappelijk.

Term uit de stijlleer ter aanduiding van een ongrammaticale, vaak samengestelde zin die gekenmerkt wordt door het feit dat één element dienst doet als bestanddeel van twee zinsdelen of zinnen. Dit verschijnsel, dat in middeleeuwse teksten en in de omgangstaal relatief vaak voorkomt, wordt door de normatieve stijlleer als een fout tegen logica en zinsorde veroordeeld, maar dichters (o. m. de Vijftigers) maken er soms dankbaar gebruik van met het oog op een gecondenseerde, ontregelende en polyinterpretabele wijze van zeggen.

In het gedicht ‘Oorlog & oorlog’ van Lucebert vervult de tweede regel grammaticaal een dubbelfunctie ten opzichte van de eerste en de derde regel:

zij komen glanzend overgevlogen
onder de bloedende moeder
smelt de eerste sneeuw.
(Lucebert, VG, 1974, p. 224)

De apokoinou is verwant aan de anakoloet en aan het zeugma.

Lit: M.J.G. de Jong, ‘Beeldspraak en apokoinou bij Lucebert’ in Van Bilderdijk tot Lucebert. Tekst en context van Nederlandse gedichten (1967), p.128-146 • P. de Vroomen, ‘Drie vragen over apokoinou-constructies’ in De nieuwe taalgids 64 (1971), p. 421-427 • G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, dl. 1 (1992), kol. 792-795.

apograaf apollinisch/dionysisch

thematisch veld:

Moderne stilistiek en taalkunde
Stijlfouten en -gebreken: algemeen

Vorige Volgende