Algemeen letterkundig lexicon

glijdend rijm

Term uit de prosodie voor die vorm van eindrijm waarbij rijmvrager en rijmgever een driesyllabige rijmklank hebben waarvan alleen de eerste syllabe beklemtoond (accent) is, bijv. (cursivering van ons):

Ik was als kind te ōuwělĭjk,
Ik was als man te vrōuwělĭjk.
(M. Nijhoff, VG, 1976⁶, p. 66)

gildekens zie gilde, rederijkerskamer

global novel