leerrede

Term uit de retorica voor dat type redevoering waarin de didactiek (didactische literatuur) een belangrijke rol speelt. Nadat zich in de Klassieke Oudheid de pleitrede en de politieke rede (genus deliberativum) hadden ontwikkeld, kwam in het christelijk tijdperk de kerkelijke leerrede op, waarvan de preek het meest bekende voorbeeld is. Voor sommigen zijn leerrede en preek synoniem.

Lit: L. Strengholt, 'Een gedicht van Rotgans over een onbekende preek van Witsius' in Ned. archief kerkgeschiedenis 45 (1963), p. 113-117 • G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, Bd 10 (2012), kol. 329 (sv genus didascalicum).