pluralis pro singulari

Lat. meervoud in plaats van enkelvoud.

Vorm van synecdoche waarbij het meervoud wordt gebruikt in plaats van het enkelvoud. Zo gaat Nijhoff van het enkelvoudige ‘mensch‘  over op het meervoudige ‘ons‘ in de passage

de natuur is niet den mensch ter wille:
Slechts [...] staat zij ons toe [...] 
(M. Nijhoff, VW, dl. 1, 1982, p. 110).

Een specifieke vorm van de pluralis pro singulari is de pluralis majestatis. In het tegenovergestelde geval spreekt men van singularis pro plurali.