minuskelcursiefEtym: Lat. minusculus = nogal klein; cursus = het lopen. Benaming voor het cursieve, lopende minuskelschrift dat in de 3de eeuw n.Chr. de oudere Romeinse majuskelcursief (capitalis cursiva) verdringt en daarom ook wel de nieuwe Romeinse cursief genoemd wordt. De minuskelcursief hield in sommige streken tot laat in de 8ste eeuw stand en transformeerde in een aantal boek- en gebruiksschriften met regionale en ‘nationale’ varianten. 
Minuskel cursief op papyrus. [bron: B. Engelhart & J.W. Klein, 50 eeuwen schrift (1988), p. 121].
Lit: J. Mallon, L'histoire et ses méthodes (1961), p. 553 e.v. • J.J. John, ‘Latin Paleography’ in J.M. Powell (red), Medieval studies. An Introduction (1976), p. 12-13.
|
|