Algemeen letterkundig lexicon

bard

Etym: Iers gaëlisch > postklassiek Lat. bardus = Gallische zanger.

Keltische hofdichter, behorend tot een aparte stand van geletterden. Bardenpoëzie rekent men tot de lyriek; de epische teksten werden gemaakt door de zogeheten fili. De bard is tot op zekere hoogte vergelijkbaar met de Noord-Germaanse skald en de Zuid-Germaanse skop. Zie ook Keltische literatuur.

Lit: A.G. van Hamel, ‘Keltische letterkunde’ in Algemene literatuurgeschiedenis, dl. 2 (z.j.), p. 43-69 • M. Draak & F. de Jong (vert.). Van helden, elfen en dichters. De oudste verhalen uit Ierland (1979) • A. Rowan, The lore of the bard: a guide to the Celtic & Druid mysteries (2003).

barbarisme

bardolatrie