Algemeen letterkundig lexicon

diaeresis-2

Etym: Gr. onderscheiding, verdeling < di-airein = in twee stukken nemen, in tweeën verdelen, breken.

In de grammatica: de breking (splitsing) van een tweeklank of lettergreep, in het bijzonder om metrische redenen (bijv. gescheiden uitspraak van twee opeenvolgende klinkers; in het Nederlands doorgaans aangeduid door een koppelteken of een trema). Zie ook syncope. Bijv. horen i.p.v. hoorn.

diaeresis-1

diaeresis-3