makame

Etym: Arab. ma-qama = zitting, sessie, bijeenkomst < plaatsaanduidend ma + qama = lag, was gesitueerd.

Betekent oorspronkelijk in het Arabisch een plaats waar men zich verzamelt voor een gesprek; verder het gesprek zelf of een vertelling, en ten slotte een dichtvorm: rijmproza afgewisseld met versjes. De verhalen zijn zelfstandig, maar worden vaak gebundeld rond een avontuurlijke held die van stad tot stad rondtrekt en die door zijn sluwheid en handigheid alle moeilijkheden overwint. Vandaar dat het genre ook als een voorloper van de picareske roman beschouwd wordt. Bijv. Hamadhani, Makamat (1007); J. van Droogenbroeck, Makamen en Ghazelen (1866).

Lit: R. Blanchère & P. Masnou, Al Hamadani. Choix de Maqamat choisies et traduites de l’arabe avec une étude sur le genre (1957) • W. Wenzel-Teuber, Die Maqamen des Hamadhani als Spiegel der islamischen Gesellschaft des 4. Jahrhunderts der Hidschra (1994).