Wirkungsgeschichte

Etym: Du. werkingsgeschiedenis.

Begrip geïntroduceerd door Gadamer tegen de achtergrond van zijn fenomenologische hermeneutiek. Hij wou niet langer de tekst reproduceren, maar er een gesprek mee aangaan. De historische bepaaldheid van de mens tekent ook zijn verstaan van de tekst, zodat een volkomen begrijpen ervan onmogelijk wordt (Heidegger). Alleen door een dialoog die een ‘horizon(t)versmelting’ van verleden en heden beoogt, kan de historische afstand overbrugd worden. Met het begrip ‘Wirkungsgeschichte’ wou hij daarom de geschiedenis benoemen van de vooroordelen en hun werking die ons denken bepalen.

Lit:   L.K. Schmidt, The epistemology of Hans-Georg Gadamer: an analysis of the legitimation of Vorurteile (1985) • W. Williams-Krapp, Die deutsche und niederländischen Legendare der Mittelalter: Studien zu ihrer Überlieferungs-, Text-, und Wirkungsgeschichte (1986).