Algemeen letterkundig lexicon

sustentatio

Etym: Lat. uitstel, spanning < su(b)s-tinere = van onderen naar boven houden, omhoog houden, ophouden, staande houden. 

Retorische term voor het uitstellen van informatie terwijl men die wel aankondigt. Dat kan bijv. gebeuren door mee te delen: 'Later in mijn verhaal zal duidelijk worden waarom dat zo gegaan is'. Vaak gebeurt dat om spanning of suspense te bewerkstelligen, zoals wanneer er retardering optreedt.

Zo kondigt Beets in diens Kegge-verhaal in de Camera obscura (1839) aan dat Hildebrand, zijn hoofdpersonage, een belangrijke rol zal gaan spelen in deze geschiedenis, maar stelt vervolgens uit te vertellen welke rol dat dan zal zijn.

suspension of disbelief zie willing suspension of disbelief

suverlijc lied zie schriftuurlijk liedeken