Eduard de Dene. Testament rhetoricael

⁺⁺ Spelende personnaigen

ELoquente // gente // Rhetoricale personnaigen
om Rhetorica huuten Commende vp staidgen
hoe In habituaigen
Weest als Gracchus in huwe gesten ghemoet
niet als Eschylus commende met fauvisaigen
tooght tleuende aenschyn / met gheschicter Couraidgen
Ciuil / stampende / noch wagghelende metten voet
behendich als Roscius personnaidge goet
zomtyds weenen/ dan alst pas gheeft Blyde
Als ghy yet drouue speilt / Als gracchus doet
hy zuchte / stelder de ooghen naer / tdien tyde
als hy yet drouuelicxt^* / speilde int wyde
dat hy zyne vyanden weenen dede
alst pas ghaf scheen hy zaen nathuerlick blyde
naer den heesch der materien / schictter hem mede
Leert Reden pronunchieren naer de matichede
niet veel maroten noch grimmaidgen te vserene

+ 176 v

+ Fol. 176 v, r. 2 ‘Eloquente’, 5, 6, 9 (eigennamen) onderstreept.

* Oorspronkelijk ‘drouuelicxst’; voorlaatste letter ‘s’ doorgehaald.

[p. 50]

 

maer metten ooghen schicbaer Telcker stede

20

es te Lauderene

 

zonder Reden ende gesten te interRumperene

 

dit iondick testamentlick te Legaterene

 

Wien men yet speelwys pleight te Rollerene /