De warachtighe fabulen der dieren

[p. 46]

[Den Hane op den messink]

D'onwetende dach en nacht

Alle wijsheyt veracht.

Prouerb. 2.

EIst dat ghy wijsheyt neerstelick en zaen
Als gelt te zouckene wilt onderwinden,
Zoo sult ghy T'sheeren vreese verstaen
Ende Gods kennisse sult ghy vinden.

Prouerb. 17.

VVat baet den Zotten t'hebben rijckdom by hoopen
Als hy daer gheen wijsheyt can mede coopen?

Prouerb. 8.

ALle die wijsheyt haeten, hebben de doot, lief,
Hem zeluen doende dies, een zwaer en groot, grief.

[p. 47]

Den Hane op den messijnk.

EEn Hane zouckende zyn beiagh
Inden dagh
Zoo hy ghewoonlick neerstich plagh
Op eenen messinck scrabbende daer
Een costelicken steen hy daer vinden zagh
Die daer lagh
Reyn, zuuer, schoone, blijnckende, en claer,
Nochtans en acht'hijse gheensins, maer
Zeyde, een ander ionick v schoonen steen
Die v in weerden hilde voorwaer
En volghde naer:
Want al zijdy duechdelick goet, en zwaer,
Lieuer hadde ick gheerste, cooren, zulck dijngh alleer:
Datmen niet en bezicht, achtmen wel cleer.

Insghelijcx hebben sij een aertsch ghemoedt

En sijn onvroedt
Die voor den gheest kiesen vleech en bloedt
Die inder erden schrapen meest t'allen tijden
Zoorchvuldich en grijpghierich zijn naer t'goedt
Dat vergruwelic is, en soo veel quaden doedt
Die metter spoedt:
Wetentheyt ende wijsheyt terden onder voet
Ende God oock gheheel stellen besijden,
Laetende die claerheyt voorby lijden.