Wie leest er mee?

[p. 12]

De zingende bloem.

Uit een zaadje geboren,
Lag ik klein en verloren,
In de donkere aarde te luis'tren.
Tot 'k mijn naam hoorde noemen:
‘Bloei, ontwaak nu, o, bloemen,
Hoorde ik zachtjes de voorjaarswind fluist'ren.

'k Sproot omhoog, wat een vreugde,
Hoe die dag mij nog heugde,
Na het duister, werd 't licht mij gegeven,
'k Hief mijn kelkje naar boven,
'k Kon de waarheid nu geloven,
Waar zon is en licht is leven.