Refreinenbundel

[XXXII] Refreyn

BOuen Pluto reken ic mi amoreus,
doordroncken in liefden memoreus
die dede vergaen als sneeuw metter sonnen
Meduse bi liefden groot virtueus, ^{vs. 1-4}
altoos clachtich bi Ialousie fenimeus
mijns liefs, daer ic mi bi lijde verwonnen.
hoe soudic mi seluen connen gheionnen
vruecht oft solaes mijns leuens spacie,
want die therte met liefden heeft doorronnen
en acht niet vele op mijn lamentacie.
ic mercke die fallacie der vrouwen nacie,
wanckelbaer sijnde als wint die draecht. ^{vs. 12}
ialousie lijf en siele duerknaecht.

Beuinge van herten, schietinge van plagen

is Ialousie wreet int behaghen,
valsch met eenen moordadighen schijne,
ghemistic mijn lief, tsi nachten oft daghen,
die Ialousie wilt mi so duerknaghen
⁺ oft si met anderen drinct fleur van wijnen.
tghetuych is mijne want biden fenijne ^{vs. 20}
is menich bloysel vergaen eer tijt;
denct in v seluen, mijn medecijne,
wat therte van binnen wt liefden lijt.
tis mi een spijt wanneer ghi v iolijt
toocht eenen anderen die v behaecht
ialousie lijf en siele duerknaecht.

vs. 1-4 Pluto ... Meduse: de mythologie gewaagt alleen van de liefde van Poseidon voor Medusa (Roscher's Lex. I, 2, 1696).

vs. 12 draecht: dragen komt wel voor in den zin van vliegen, zweven (Mnl. Wdb. II, 384).

+ [f. 56 r°]

vs. 20 tghetuych is mijne: dat kan ik verzekeren.

[p. 76]

 

Die vensterkens dijns lichaems thoonen ionste,

 

recht oft elck vensterken spreken conste

 

in mijnder presencie goederhande.

30

al viel mijn bede eerstwerf opt ronste ^{vs. 30}

 

en achte doch niet so licht van donste ^{vs. 31}

 

want tis mi grief en grote schande.

 

bi sulcken brande was van verstande

 

Aristotiles berooft, ghetoomt, bereden;

35

Vergilius hinck duer haer in die mande;

 

destruccien van landen, plaghen van steden

 

in tijden voorleden met wanckelen seden

 

sijn bi ialoursse vrouwen int net gheiaecht,

 

ialousie lijf en siele duerknaecht.

 

 

40

Princesse, wilt v doch weerdiger houwen

 

dan Breseda, Dalida oft sulcke vrouwen

 

⁺ die als die weerhaen sijn omgedrayt;

 

die sulcke en sijn doch niet om betrouwen,

 

denct arbeyts loon wert noch vergouwen,

45

laet liefde groyen daermen ionste sayt.

 

in minnen doorlayt ben ic ontpayt, ^{vs. 46}

 

int net gheuaen, onrustich int leuen

 

die mi met ialousien besprayt

 

duer tgesichte dijnre ooghen wtgegheuen

50

laet sijn verdreuen ende ooc ontbleuen

 

sulc werck, so en wert van mi niet ghewaecht

 

dat Ialousie mi siel en lijf doorknaecht.

vs. 30 opt ronste: al te openhartig, te direct.

vs. 31 achte: lees wellicht achtmi. - donste: dons, i.c. kinhaar; licht van donste dus op te vatten als: groen.

+ [f. 56 v°]

vs. 46 ontpayt: bedroefd, mismoedig; vgl. ABN. VIII, e, 14.

12. draecht, HA.: draeyt.

31. achte, HA.: achtse; donste: vonste.
40. wilt, HA.: wilt u.
47. onrustich, HA.: onlustich.