Refreinenbundel

[p. 185]

[CIII]

Want Christus heeft ons so dier ghecocht

Refreyn

UErwaende houeerde dede afgriselic
Lucifer vallen wt deewige weelde
Mitten sijnen, ende om auijselic
Dydel plaetse te vollen schiep god wiselick
Den mensche die hi seer hoochlic eelde, ^{vs. 5}
Want hi formeerden na sijn eygen beelde
Ende stelden int paradijs der wellusten soet
⁺ Daer hi tgebot brack, twelck hi bequeelde
Ende brocht hem ende ons allen in grooten onspoet.
Om genesen dees quetse most dewige goet
Ooc mensche worden inden aertschen slijcke
Ende copen ons weder met sijn heylige bloet,
Souden wi besitten sijn glorie en rijcke
Door twelc Christus worden is ons gelijcke.
Drie en dertich iaren heeft hi hier gesocht
Tverloren scaepken, ouerdenct dit met versijke ^{vs. 16}
Want Christus heeft ons so dier ghecocht.

So die coper om een goet dat hi bemint

Geeft meer dan de weerde, twelc dic gesciet,
So heeft Christus ons heere diet wel versint
Duerder dan die werde gecocht ons menschen blint,
Want die menschelijcke werde is min dan niet
In hoer seluen, mer door christo vaet bediet
Is die mensche groot ende weerdich getelt,
Vanden engelen gedient; aldus aensiet
In wat hoocheden heeft v Christus gestelt.
Regiert v dan so in dit aertsche velt
Dat ghi gebruyct daer ghi toe sijt gescepen,
Dats deewich leuen dat Christus mit ghewelt

vs. 5 eelde: edel maakte, verhief.

+ [f. 142 r°]

vs. 16 versijke: zuchten.

[p. 186]

30

⁺ V weer gecocht heeft ende den viant ontnepen.

 

Aertsche vruecht en mach een haer niet drepen ^{vs. 31}

 

tegen hemels, teertsch is haest te niet brocht.

 

Pijnt dan den viant v siele tontslepen

 

Want Christus heeft ons so dier ghecocht.

 

 

35

Laet aertsche sorge, v lopen, v drauen

 

Ende denct hoe cort dat hier dlijf vergaet;

 

Wat wildi om daertsche goet veel slauen,

 

Vergarende lant, erue, iuwelen ende hauen:

 

Tis huden gesont, morgen doot, eylacen iaet,

40

Want als die doot sonder confoort of raet

 

Tlichaem crinct en die siele ter hellen vaert,

 

Dan soudmen wel willen sonder verlaet

 

Duecht gedaen hebben, mer tis te laet bewaert,

 

Men sal niet mogen; aldus nv onghespaert

45

Doet duecht ende en roept niet cras cras ^{vs. 45}

 

So de rauen doet, mer iegenwoordich gaert

 

Voetsel der sielen, want men op geen pas

 

En weet ofmen morgen sal crigen, tcomt ras;

 

Morgen suldi bequaem sijn ende wel bedocht,

50

Mer huden welleuen vliende swerelts gebras,

 

Want Christus heeft ons so dier ghecocht.

 

 

 

⁺ Wie mach meer liefden ter werelt dragen

 

Dan die sijn siele voor sijn vrienden set.

 

Och niemant, dus mach ic bi reden gewagen

55

Dat Christus ¹⁾, dopperste lieftdrager sonder vertragen,

 

Alder meest liefden getoont heeft ongesplet ^{vs. 56}

 

An ons, Adams kinderen, met sonden besmet,

 

Om ons van sviants handen te vrijen.

 

Dus volcht die duecht, hout Christus wet,

+ [f. 142 v°]

vs. 31 drepen: eig. treffen; hier: van waarde zijn; vgl. S. CXX, 47; ABN LVII, c, 10.

vs. 45 cras cras: woordspeling met lat. cras = morgen.

+ [f. 143 r°]

1) Er staat: Xp̄s.

vs. 56 ongesplet: geheel, volmaakt.

[p. 187]

60

Inder eewicheyt suldi met hem verblijen;

 

Alle aertsche sorge wilt stellen besijen.

 

Als de sonne declineert so vergatet tlicht,

 

Sgelijcx als tleuen en twort sonder vermijen

 

Elcx werck voor den oppersten iuge beslicht.

65

Die dan int leuen hebben goet ghesticht

 

Sullen met den bant der liefden worden geknocht

 

Bi Christo, ouerpeyst dan sregels gewicht,

 

Want Christus heeft ons so dier ghecocht.

 

 

 

Prince

 

Prince alsmen anders niet en weet te biene

70

Dan de siele naect, wat machmen dan peysen?

 

Eylaes, gods oordel is seer tontsiene,

 

Twaer goet dat men in tijts pijnde te vliene

 

⁺ De sonden, dinckende op tlange hene reysen.

 

Voordachten wi dat wi mochten wel eysen,

75

Want sonde en bringt niet dan druck en pine

 

Ende iaecht die siele ten helschen forneysen

 

Daer niet dan druck en is te ghenen termine.

 

Och eewich is alte lanck, mer daer te sijne

 

Daermen alle solaes en blijscap hantiert,

80

In glorien schouwende mit blijden schijne

 

Dminlic aenschijn Christi mit glorien doorviert, ^{vs. 81}

 

Daer sullen wi mit vruechden worden verciert,

 

Met graci en glorie, hebben wi goet gewrocht;

 

Siet elc dan dat ghi v daer na regiert

85

Want Christus heeft ons so dier ghecocht.

+ [f. 143 v°]

vs. 81 doorviert: doorgloeid, stralend.

4. vollen, TE.: vullen.
9. brocht, TE.: bracht.
21. Duerder, TE.: dierde.

30. weer, TE.: weder.
21. drepen, HA.: - doet, TE.: die - doen; iegenw., TE.: tegenw.
50. huden, TE.: heden; vliende: vlyende.