Kinderen der eenzame

22 januari

Door de plakkerige sneeuw, die in de stad al ontluisterd was door pekelwagens, naar school geploeterd.

[p. 80]

Op ons achterspeelplein, waar alles nog net zo lag, als het naar beneden kwam, hebben we met behulp van de juffen een sneeuwpop gemaakt. In een verborgen hoek van het kolenhok staan zijn attributen. Een oude stalbezem en een vilthoed, die uit een vorige eeuw dateert. De sneeuwpop is dit jaar uitzonderlijk goed gelukt, en zijn leuke snuit knipoogde zowaar tegen zijn maaksters.

Nadat we de handen weer warm hebben laten worden, zijn we gaan plakken, een echte sneeuwpop gaan plakken op een oud schriftkaft. Het is altijd weer een genot voor me, om de vreugde van die peuters te zien, wanneer ze hun eerste zelfgemaakte schilderij in handen houden. We maakten gezamenlijk een grote voor Thea van etalage-karton. Ze gaat overmorgen met de boot weg, dan krijgt ze hem mee. Geef kinderen zo iets te doen, en je hebt er geen kinderen aan, om een bekend gezegde, dat alle moeders gebruiken, te bezigen. Zo kon ik eens op mijn gemak de hele school inspecteren. Tot mijn grote ontsteltenis ontdekte ik, dat het dak schrikbarend lekte van al het sneeuwwater. Dat wordt een reparatie, dat wordt een bestuursvergadering. Vroeger zou ik hierover met mijnheer Luiten gaan praten, zo even na schooltijd. Nu ben ik naar de Groot gefietst, en heb ik een beleefd briefje geschreven, wanneer mijnheer Luiten me ontvangen kon, in verband met de kleuterschool.

De Groot ontving me vriendelijk, hij zei, dat hij wel even een knecht zou sturen, dan kon het direct nagekeken worden. Gek als hij zulke dingen op de bestuursvergadering hoorde, was hij altijd prikkelbaar. Zou hij zich altijd gepasseerd gevoeld hebben en nu blij zijn, omdat ik direct bij hem kwam?

Met al die dingen kwam ik later thuis dan ik dacht, mijn haard was uitgegaan en ik moest nog warm eten koken. Dan heb je al je wilskracht nodig om niet in je bed te kruipen met een paar boterhammen en een

[p. 81]

slaappoeder. Maar de volgende dag zou je haard nog uit zijn, en de waterleiding misschien bevroren, evenals de planten. Daarom beet ik even door de zure appel heen, werkte bijna drie kwartier, en zat toen heerlijk aan mijn warme maaltijd in een lekker warme kamer. En voelde me intens behaaglijk.