- My dunkt nogthans dat de pachter van de Meerhoeve volkomen gelyk heeft, voer Jambers nogmaels tegen zyne vrouw in, wanneer ik alles overleg, dan schynt het my toe dat het niet anders wezen kan, dan zoo als hy zegt; immers wy zullen zien, voegde hy er als verzachtingsmiddel by, toen hy bemerkte dat zyne vrouw zich ongeduldig bewoog om hem te onderbreken.
- Ja, wy zullen zien, bevestigde de bazin, maer vroeg zy, zoudt gy Tone nu wegzenden.
- Ja, zeker, antwoordde Jambers, anders zouden wy geene proef kunnen leggen.
- Dat is ook waer, bekende de vrouw, maer, voegde zy er by, dan moet gy hem toch eerst eenen anderen dienst laten zoeken.
- O ja, stemde Jambers toe, ik wil den jongen zoo niet vlakaf op straet zetten, hy kan naer eenen anderen post omzien.
- Zoo, goed, sprak ten slotte de bazin; maer het is nu reeds laet, vervolgde zy, gaen wy nu te bed, pachter, en wy zullen nu veel geruster slapen.
Inderdaed, eene halve uer later genoten de brave lieden eene rust, zoo als zy er sinds het verschynsel der menschenbeenderen geene meer hadden mogen genieten.
Het lieve Netjen zou ook wel geern zachtjens geslapen en gedroomd hebben, maer het meisjen was, als ten speeltuige, eener begoocheling overgegeven. Zy look hare lieve oogen goed digt toe, vleide zich zoo gemollig mogelyk met het hoofd op het oorkussen neêr, en ademde net als of zy sliep; maer toen zy zoo eenige stonden gelegen had, als wilde zy den slaep lokken door schynen te slapen, dan stond de flinksche jongman der Meerhoeve weêr voor de oogen haers geestes, en het scheen haer toe dat zy niet heel gemakkelyk lag; zy keerde zich
Auteursrechtvrij