Deze dagen

Gedichten uit de 20e eeuw

[p. 31]

Requiem voor een stadhuis

Morgen zal me vinden in de ochtendschemer
tussen langverlaten straten
nog eenmaal koester ik mijn huid
in de kille, kille zon
maar waar ik roepen wil
een eind aan dit al
vind ik me mijn woorden ontnomen
mijn stem ontstolen
de luchten blijven stil

de wereld gaat rond, het leven is kort
en ik ga dood, en alles gaat aan gort
en waar ik sta, zal een ander verrijzen
en waar ik sterf, zullen de kraaien krijsen
en niet om mij zullen ze hun cirkels trekken
noch om wat komt; het kan ze niks verrekken
de kraaien doen hun ronde, gewoon als ze dat zijn
en sterven, slopen, bouwen; het ligt in dezelfde lijn

zie de sloperskogel op me wachten
zie haar dreigend de maat aangeven
de maat waarop eens beambten paperassen krasten
de maat waarop huwelijken gesloten werden
de maat waarop de doden werden bijgeschreven
in het grote, grote boek

de wereld gaat rond...

de zenuwen zijn me uit het lijf gerukt
elke waarneming blijft me gesloten
alle gedachten zijn me ontstolen:
langzaam te moeten sterven
blijft de ergste dood

de wereld gaat rond...

[p. 32]

 

en na mij zal komen

 

komen een nieuwe invulling

 

een nieuwe invulling

 

voor zolang het duurt

 

maar vergeten zal alleen

 

niet enkel ik zijn:

 

vergeten de witte beenderen

 

van allen die mij gezien hebben

 

 

 

de wereld gaat rond...

 

 

 

o stad waar ik leef

 

o stad waar ik drink

 

tussen je tandwielen zal alles vermalen worden

 

en uit je ingewanden zal de stront van het verleden spuiten

 

waaruit je architecten zullen scheppen

 

en alles wat hun voorgangers ooit gedaan hebben

 

zal vol verwondering eindeloos herhaald worden

 

 

 

de wereld gaat rond, het leven is kort

 

en ik ga dood, en alles gaat aan gort

 

en waar ik sta, zal een ander verrijzen

 

en waar ik sterf, zullen de kraaien krijsen

 

en niet om mij zullen ze hun cirkels trekken

 

noch om wat komt; het kan ze niks verrekken

 

de kraaien doen hun ronde, gewoon als ze dat zijn

 

en sterven, slopen, bouwen; het ligt in dezelfde lijn.