[Destijds, bij 't aardrijkskunde-onderricht]
Destijds, bij 't aardrijkskunde-onderricht
Vernam ik van een onbereikbaar land
In meer dan een betekenis verheven
Daar ging men met de Goden hand in hand
En leidde men een metaphysisch leven
(Dit werd natuurlijk simpeler gezegd)
Wat is er van dat sagenrijk gebleven?
Het is nu als het ware blootgelegd
Ontdaan van zijn geheimen, doorgelicht
Men koopt het Tibetaanse Dodenboek
Nu bij de inloopwinkel om de hoek
Tibet! Hoe magisch klinkt die naam! Wie verzinkt niet in gepeins en voelt zich niet omzweefd door bovenaardse verschijnselen! Tibet! Dat ongenaakbaar hoge en verre priesterrijk waar het Oude Geheim na talloze eeuwen nog voortleeft, waar het Licht van de Hogere Wijsheid etc. etc., u kent dat wel.
Vroeger kon men er Meesters huisvesten met wie men Contact had, of men kon als Alexandra David-Neel daadwerkelijk binnendringen om dan met wondere verhalen thuis te komen. De Chinezen, die Tibet allang als eigen grondgebied hadden gezien en dit in 1951 waarmaakten, vertelden daarentegen graag van de feodale wreedheid en achterlijke toestanden aldaar, en deden vooral in de jaren '60 hun best om de traditie er af te schaffen; de laatste tijd wordt er weer wat speelruimte aan de godsdienst gegund. Het legendarische Tibet zal zich niet kunnen herstellen, al valt er ook nu nog veel te fantaseren over geheime schuilplaatsen en zo meer. Hoe dan ook, inzake het reële (verre van alledaagse) Tibet van voorheen zijn we goed ingelicht.
Auteursrechtelijk beschermd