Bloedtest

[p. 34]

Plexus solaris

iedere dag buigt zich dieper
de impasse, de hoop op een beter
wat staat er nu nog op de kaart
het smulprogramma: wat adem van Adam
een spiegel waarin wat sproeten en verwijten
wat wasem en meer. Ik kan me steeds minder
excuseren voor wat ik af laat weten, adressen
afspraken, nummers waarachter nog maar
een enkele keer de eigen stem
ik verlies mijn zicht op de zaken
en de anderen van wie ik te veel al
heb verteld en heb gehouden

in de zon zoemen ze allemaal rond
allemaal rondom, mijn hoofd vol
prikkende insecten, zonnesteken
plexus solaris, kanker, steenbok, schorpioen

de tijd houd ik als een schuldbrief
tegen het licht; vooraleer de zomer
over neem ik een voorschot
op het donker

dokter, het licht in mijn hoofd is op aan het raken
dokter, ik spaar nog slechts, ik slaap slecht
dokter, van de nachten tap ik het gloeien
dokter, van mijn maan, planeten, mijn dromen
dokter, en van de dagen gebruik ik enkel wat ik nodig
dokter, alleen de stroom om door te komen

het voltage in mijn hoofd?
genoeg om aan te sterven!
wie wil me komen vertellen
wat ik al tijden wist
het vonnis: DAT WAT IS

[p. 35]

 

ik ben drager

 

van de allersterfelijkste ziekte

 

morgen moet blijken

 

of ik me heb vergist