Lyrisch labyrinth

[p. 55]

L'Envoi

Laat ons vergeten wat gisteren was, want vandaag is een kostbaar bezit,
de zon is op straat als een zingend matroos en de wind van de zee is een hit,
die holt door de stad en hinnikt en briest. En doorlicht als de ziel van een kind
staat, wonderlik glanzend, het venster wit tussen ons en de zon en de wind.

Beluister de middaggeluiden der stad; de kinderen gaan in de zon,
hun ogen zijn goud en hun liederen luid of het leven opnieuw begon;
voor jou werd de wereld een feest en voor mij een vriendin, die ik ken
van toen ik een kind was, maar die ik eerst zie nu ik man geworden ben.

De dagen gaan over ons heen als bij nacht over zee sinjalen van vuur:
ze wekken een kort en vergankelik beeld, maar een vreugde van eeuwige duur;
de dagen zijn waaiende lichten, en als je die uit ziet gaan,
bedenk, hoe nog bomen als juichende pluimen op toppen van bergen staan.