Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Het oude Nederlandsche lied. Deel 3 (1907)

Informatie terzijde

Titelpagina van Het oude Nederlandsche lied. Deel 3
Afbeelding van Het oude Nederlandsche lied. Deel 3Toon afbeelding van titelpagina van Het oude Nederlandsche lied. Deel 3

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (20.60 MB)

XML (1.76 MB)

tekstbestand






Genre

poëzie

Subgenre

liederen/liedjes


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Het oude Nederlandsche lied. Deel 3

(1907)–Florimond van Duyse–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende
[pagina 2195]
[p. 2195]

560. De soete tijden van den koelen Mey.

A.



illustratie

 
1.
 
De soete tijden
 
van den koelen Mey,
 
die ons verblijden,
 
comen ons nu by;
 
den Mey van deughden
 
en van heyligheyt
 
brenght voorts de vreughden
 
van ons' saligheyt.
 
 
 
2.
 
Den silv'ren reghen
 
van den koelen Mey
 
brenght meerder zeghen
 
aen een dorre wey,
 
de traenen-plassen
 
van den ionghen tijt
 
doen beter wasschen
 
't graen van saligheyt.
 
 
 
3.
 
De sonne straelen
 
die met bly ghelaet
 
op 't aerd'rijck dalen
 
in den dagheraet,
 
zyn aengenamer
 
aen het jeughdigh cruyt,
 
en veel bequamer
 
op dat 't graen uytspruyt.
 
 
 
4.
 
Waer schenckt m' aen iemant
 
een verslenschte blom,
 
een blom die niemant
 
en is willekom?
 
Sal ick Godt gheven
 
een verslenschte ieught,
 
een oudt, kout leven,
 
dat niet meer en deught?
[pagina 2196]
[p. 2196]
 
5.
 
Geen drooge beenen
 
geeft men aen den hondt,
 
sal ic dan eenen
 
uytghedrooghden gront,
 
ouw' dorre beenen,
 
sonder ieught oft vreught,
 
aen Godt verleenen,
 
in plaets van de ieught?
 
 
 
6.
 
Sal ic bewaren
 
voor Godts majesteyt,
 
de dorre iaren
 
van den ouden tijdt?
 
Hoe soud' 't behagen
 
aen den Bruydegom,
 
hem op te draghen
 
semels sonder blom?
 
 
 
7.
 
Eer 't lijf om stucken
 
is van ouderdom,
 
eer ick op krucken
 
huppel om end' om,
 
wil ick beginnen
 
in mijn ionghe ieught
 
Godt te beminnen
 
met de schoone deught.
 
 
 
8.
 
Sullen ruïnen
 
Godt zyn toe-ghewijdt,
 
sal ick Godt dienen
 
in den ouden tijdt?
 
'k Wil Godt toe-wijden
 
een nieuw' kerck en huys,
 
mijn ionghe tijden
 
geven aen sijn cruys.
 
 
 
9.
 
'k Wil my, ô Heere,
 
mijnen Bruydegom,
 
van smorgens keeren,
 
met de sonne-blom;
 
ick wil u ionnen
 
mynen ionghen tydt,
 
o klaere sonne
 
van rechtveerdigheyt.
 
 
 
10.
 
Ick wil 't rijs boogen,
 
in sijn' ionghe ieught,
 
van ionghs myn ooghen
 
stieren tot de deught;
 
ick wil gaen planten,
 
van ionghs voor myn huys,
 
den seer plaisanten
 
Mey-boom van het cruys.

1, 8. t.: onse. - 2, 7. t.: doet; wasschen = wassen. - 3, 3. t. aerderijck. - 5, 5. t.: ouwe dorre beenen. - 6, 8. uitg. zonder titelblad, sic = zemelen zonder bloem; uitg. 1695: ‘s'hemels sonne blom?’ - 8, 1. t.: ruinen. - 9, 6. t.: mijn ionghen tydt.

Tekst.

A. D. Bellemans, Canonick Norbertien van Grimbergen (1670-1674). Den lieffelycken Paradys-vogel (1670), Brussel 1695, bl. 22, ‘Gheestelycken Mey-boom’, met wijsaanduiding: ‘Nuit agriable, sic [oft] Mon coeur soupire’.

Melodie.

H. Guill. Bolognino (1590-1669), Den gheestelycken leeuwercker, Antw. 1645, bl. 349, ‘op de wijse: Nuict agreable mere des plaisirs’, voor het lied waarvan de eerste strophe volgt, die wij volgens de zangwijs scandeeren:



illustratie

[pagina 2197]
[p. 2197]


illustratie

 
Ó Mar - tha, séer heb - dy dén Heer be-mint /
 
Díe ghy wel ghér - ne hebt ál - leen ghe-díent/
 
Náer dat hy ú had / naer ú clacht / vol-dáen /
 
U sús-ters bés -te deel hád doen ver-stáen.

Op Bellemans' tekst gebracht, vertoont die toepassing dezelfde botsingen tusschen het woord en de muziek. Van daar, ongetwijfeld, de veranderingen, die de volkzang zelf aan het lied heeft doen ondergaan, én voor de woorden, én voor de melodie; zie B hierna.

De zangwijs: ‘Nuict agreable’, enz., die wij reeds leerden kennen voor het lied: ‘Marquis Prié, wat heb ik u misdaen?’ (Anneessens), zie hiervoren II, nr. 471, bl. 1809, kan oorspronkelijk behoord hebben bij een gezongen ballet van de eerste helft der XVIIde eeuw; misschien maakte zij daarvan deel uit als gezongen gaillarde.

‘Mon coeur soûpire (oft) Nuict agreable’, wordt aangeh. als stem bij Bellemans, Het citherken van Jesus (1670), uitg. Antw. 1698, bl. 59, voor: ‘O Godt almachtigh’, en omgekeerd: ‘Nuit agreable (oft) Mon coeur soupire’, in: Den eerelyken pluk-vogel, 8ste druk, Antw. P. Rymers, z.j. (geest, goedk. 1669), bl. 42, voor: ‘O schoon Diane’.

B.



illustratie

 
1.
 
De zoete tyden
 
van het meysaizoen
 
gaen ons verblyden
 
door hun jeugdig groen;
 
den mey van deugden
 
en van heyligheyd
 
brengt meerder vreugden
 
tot ons zaligheyd.
 
 
 
2.
 
Wat is er schoonder
 
als dat men syn jeugd
 
aen God, den loonder
 
van de waere deugd,
 
gansch gaet besteden,
 
voor dat ons gemoed
 
van d'ydelheden
 
't zoet vergif ontmoet.
[pagina 2198]
[p. 2198]
 
3.
 
De zonnestraelen,
 
die met bly gelaet
 
op 't aerdryk daelen,
 
in den dageraet,
 
zyn aengenamer
 
aen het jeugdig kruyt,
 
en veel bekwamer
 
op dat 't graen uytspruyt.
 
 
 
4.
 
Den silveren regen
 
van den koelen mey
 
brengt meerder zegen
 
aen een dorre wey;
 
de boete traenen
 
van de jeugdigheyd,
 
voor 's hemels graenen
 
zyn vol vrugtbaerheyd.
 
 
 
5.
 
God heeft geschaepen
 
my en allen mensch,
 
niet om te raepen
 
onzen lust en wensch;
 
maer om te minnen
 
zyne majesteyt
 
met hert en zinnen
 
in der eeuwigheyd.
 
 
 
6.
 
'k Zal dan beginnen
 
in myn jongen tyd,
 
God te beminnen
 
eer myn kragt verslyt;
 
'k wil nooyt myn herte
 
vesten op dat goed,
 
die ik met smerte
 
doch verlaeten moet.

Tekst en Melodie.

B. De Coussemaker, Chants pop. des Flamands de France, 1856 nr. 36 bl. 105, ‘Geestelyk meylied’, opgeteekend in de zondagsschool te Belle. - De tekst zal door D.C. waarschijnlijk weergegeven zijn naar het Hs., waaraan hij een ander lied van Bellemans ontleende; zie hierna: ‘O soeten Jesu, Godt en mensch’.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken

Over dit hoofdstuk/artikel

titels

  • Den lieffelijcken paradijsvogel


auteurs

  • Daniel Bellemans


lied

  • Naar de Nederlandse Liederenbank

  • Naar de Nederlandse Liederenbank