Gedichtjes voor kinderen

[p. 17]

De vervulde kinderhoop.

de moeder.

Nadert, nadert, lieve kindren;
Morgen wordt uw vreugd verhoogd:
Morgen zal sint Klaes u loonen,
Die geliefde kindervoogd.

de vader.

Moeder, waren zy gehoorzaem?
Leerden zy in hunnen boek,
En verdienen ze allebeide,
Dat de Heilige ons bezoek'?

Zeg, was Pieter zoet en goedig,
Leerzaem in de school, en stil;
Braef in huis en op de strate,
Deed hy altyd uwen wil?

[p. 18]

 

de moeder.

 

Vader, hy was zoet en goedig,

 

Leerzaem in de school, en stil;

 

Braef in huis en op de strate,

 

Deed hy altyd mynen wil.

 

de vader.

 

En was Clara liefgetallig,

 

Nimmer nydig, nimmer kwaed,

 

Naei- of breiwerk niet verzuimend,

 

Braef in huis en op de straet?

 

de moeder.

 

Vader, zy was lief en vlytig,

 

Nimmer nydig, nimmer kwaed,

 

Naei- of breiwerk niet verzuimend,

 

Braef in huis en op de straet.

 

de vader.

 

Moeder, gingen zy gewillig

 

Naer hun bed als 't avond was;

 

Knielden zy, de handjes samen,

 

Als men 't Vader-ons hun las?

[p. 19]

 

de moeder.

 

Beide gingen zy gewilig

 

Naer hun bed als 't avond was,

 

Neêrgeknield, de handjes samen,

 

Als men 't Vader-ons hun las.

 

de vader.

 

Luistert, lieven, naer uw vader:

 

Dat elkeen zyn schoentjes stell';

 

Bidt, en rust in vreê tot morgen.

 

Nog een kus - en slaept nu wel.

 

 

 

Wakker reeds by 't scheemrend daglicht,

 

Riep de kleine Clara: ‘Piet,

 

Kyk, een schoone groote poppe!

 

Maer - bragt Sint Niklaes u niet?’

 

 

 

En de knaep kwam toegeschoten,

 

Wreef zich de oogen uit, en riep:

 

‘Daer, daer steekt het achter 't bedde,

 

't Paerd, dat dezen nacht niet sliep.’

[p. 20]

 

‘Clara, laet ons mede eens kyken,

 

Wat bonbon ons hebb' beloond.

 

Opgepropt zyn onze schoentjes!

 

Kom, zy alles nu getoond!’

 

 

 

En de vader en de moeder

 

Traden in met liefdelach,

 

En omhelsden allebeide:

 

O, dat was een schoone dag!