Gedichtjes voor kinderen
(1849)–Prudens van Duyse–
Auteursrechtvrij
[pagina 71]
| |
Nu kwam een andre wandelaer
Een stond daerna getreden.
Hy werd het briefje ras gewaer,
En las er op deez' reden:
‘Vriend, vóór den eik, die eeuwenoud
Zyn takken uit blyft strekken,
Digt by een vliet, in 't diepste woud,
Zult gy een schat ontdekken.
Ik hadde vriend, noch maegschap meer,
Wien ik dien konde schenken.
Wees ryk, doe goed, bedank den Heer;
Wil myner soms herdenken!’
De lezer ging met vluggen tred,
Ontdekte 't aengewezen',
En stortte een vurig dankgebed.
Wel hem, dat hy kon lezen!
|
|