De spellingsoorlog

[p. 88]

XV.
De twee Nachtwakers.aant.

Het was een zwarte winternacht.
't Sloeg tien nu, en der straten wacht,
Die uit twee mannen slechts bestond,
Riep 't nachtsein 't stedeken niet rond.
Zy had wat ander werk! de een held
Had d'andere in het zand geveld,
Na zwaren twist en fel verwyt.
Een dievenbende in tusschentyd,
Die onderling geen twisten had,
En stil gelyk een muisje zat,
Brak knapjes in een rykmans huis,
En droeg er, zonder veel gedruis,
Het geld met zware zakken uit.
By 't steigeren van Titons bruid
Uit haer verkilde koets, was 't paer
Nog trouw aen twisten met elkaêr,
Ras lekte deze diefstal uit:
Daer stond nu de een en andre guit,
In plaets van elken loozen dief,
Voor Themis, die het strafzwaerd hief.

[p. 89]

 

De regter sprak met streng gezicht:

 

‘Waerom vergat gy zoo uw pligt,

 

Gy, die daer staet, onwaerd zoo'n post,

 

Of gy geen tien schier tellen kost.’

 

En de een zeî: ‘Heer, myn kameraed

 

Die volgens J. Desroches praet,

 

Riep eeuwig 't eigen straetgerel:

 

‘Bewaert uw vier en keêrsken wel!’

 

En (Siegenbeek, gelyk gy weet,

 

Bewyst de zaek in 't lang en breed)

 

't Moet wezen, zoo men rigtig spell':

 

‘Bewaer uw vuer en kaersje wel!’

 

Desroches stelsel bleef zyn leus,

 

Wat of ik aen dien lettergeus

 

Bewees, en koppig bleef de gast,

 

B........s tweede boekdeel vast.

 

Gy ziet, o regter, 't feit was zwaer,

 

En... - ‘En, gy zyt een zottenpaer,

 

Riep de andre. Gaet ter school, en schryft

 

Een Spraekkunst, waer m'in handel dryft,

 

En daelt als meesters in het graf:

 

Ik stel u allebeiden af.

 

 

 

Gy, Belgen, die de Tael bemint

 

En Spellingskampen, stekeblind,

 

Twist langer om een letter niet,

 

Maer zwaeit den staf in 't Taelgebied!

[p. 90]

 

Verplet er mede 't aepgeslacht

 

Dat om uw Jansenismus lacht,

 

En onze volkzelfstandigheid

 

Intusschen kaelplukt. - 'k Heb gezeid.