Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Exordium magnum (1932)

Informatie terzijde

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.47 MB)

XML (0.17 MB)

tekstbestand






Editeur

A.C.J.A. Greebe



Genre

proza

Subgenre

non-fictie/theologie


In samenwerking met:

(opent in nieuw venster)

© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Exordium magnum

(1932)–Koenraad van Eberbach–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige

van perickel des dodes

Een ridder becommert mit weerltliken werken ende myt weerltliken habite ghecledet pynde te verdrucken den weerltliken moet mit gueden werken ende dachte dicke dat he sterflic weer ende dat hie in sinre ghesetter tyt steruen solde. ende badt dicke wile gode voer die doden mit alsulke ghebede ende ynnicheit alse he vermochte. hie hadde inghesat dat hie van ghene noetdruftighe saken noch van ghenre ylinghe ghehindert en solde werden wanner hie ouer den kerchof ghinge hie en solde dan staende sin aensichte kieren totten oesten. ende spreken andachtelike

[pagina 55]
[p. 55]

een pater noster voer die ghelouige sielen. ende bidden den heren oetmoedelike dat hie hem verbermen wolde ouer die ghestoruene menschen. Het gheuiel op ene tyt dat hie alsoe benauwet was van sinen vianden die hem laghe lechden enter dat hie te hantes steruen moste ofte dat hie sin leuen beschermen moste mit ontulien. Ende alse hie haestelike liep soe gheuielt by gheualle dat he quam totten kerchoeue. ende want hie ghenen naerren wech en vant sinen vianden te ontulien. soe spranck hie haestelike op den kerchof ende liep vaste voert an. Doch onder den lopen ghedachtich sinre gheesteliker ghewoenten die he lange tyt onghebroken gheholden hadde ontuiel hem dat herte. ende dachte wat hem in alsoe groten noeden stonde te doen. weer hie der ghelouiger menschen sielen betalen solde die gheestelike scholt mit perikel ofte anxte sins leuens. ofte dat he een ouertreder solde werden dier scholt die hie schuldich was voer gode den rechtuerdigen richter die de ghene die in hem betruwen ontholden mach in wat noden dat sie sin. Meer want daer gheen tyt en was lange te beraden soe heuet die goddienstichte des gheloues haestelike verwonnen den anxt des lichaemliken krancheides. ende beriet hem alsoe dat hie den ghelouigen doden niet onttrecken en wolde die hulpe des ghewoenliken ghebedes. mer weert sake dattet gode alsoe behaghede dat hie steruen wolde vanden sweerden sinre vianden op die graue der gheenre daer hie voer badt. hie bleef stille staende ende vredede sinen verstuerden moet hie kierde sin aensichte alse hie plach totten oesten. ende soe vele begheerliker began hie toe spreken pater noster alse he meende dat dit dat leste ghebet solde wesen dat he storten solde toe gode. ende alse dat leste dat he offeren solde den ghelouighen doden. hier en thusschen soe liepen die viande seer haesteliken an ghedreuen mytten alre wredesten hate. ende alse sie seghen den man eerwerdelike staende welkes bloet sie dorstende weren soe meenden sie dat hie van anxte des dodes styf weer gheworden. ende recht of sie nu te hantes hore begherte te werke solden setten soe verbliden sie hem dat sie die sunde volbrenghen mochten. Ende alse sie verwoet haestelike op den kerchof inbreken. ende die vryheit des kerchoeues breken wolden ende haesteden te doden den ghenen die mit nederghebugeden halse stont. Siet soe seghen sie haestelike ene groete menichte ofte veelheit ghewapender lude veruullet hebben alden kerchof. welke lude wy niet onredelike ghelouen gheweest te hebben die sielen der ghestoruen menschen daer hie voer badt. sie ringheden om hem alse ene dichte croene. sorchuoldelike waerden sie oene op dat hie sonder hinder volbrengen mochte dat ghebet dat hie voer hem begonnen hadde. ende sloeghen verueerlike theghen die viande sweerde ende glauien. Meer die boese menschen de nae hoerre begherten manslachtich weren. siende alsoe haestighen verwandelinge der dinghe. ende dat die schaer der ghewapender hem toe wolden gaen. soe worden sie versaghet ende in hoeren moet verslaghen ende liepen haestelike hene. ende die ghecomen weren dat

[pagina 56]
[p. 56]

sie mit enen wreden doet ghedodet wolden hebben eens anders leuen. den dochtet nu groet vordel wesen dat sie hoer eyghen leuen beholden mochten mit vlien. Die ynnighe bedelaer en sach noch en voelde hier niet van. mer nae dat hie syn ghebet volbracht hadde nam hie weder an sinen loep den hie om goddiensticheit achter ghelaten hadde in alsoe groeter noet. ende ontuloe ofte ontliep haestelike rechte of sine viande hem nagheuolghet hadden. ende hem verwonderde hoe dat hie ontgaen mochte die sweerde der woedender viande die hem al soe nae by gheweest hadden. naemaels doe die vrede thusschen die partien ghemaket ende gheuestiget was doese ghesellike onderlinge vragheden. ende die ene partie vraechde waer om doe hem die doet alsoe nae was onbewegelike blef staende op ene stede. die ander vraechde waer om dat se sin leuen hadden ghespaert. doe sie bequemheit hadden verkreghen oen te verderuen. doe sie van malckanderen bekanden die waerheit der verborghenre dinghen. soe loeueden sie te gader groetliken den heren die groete wonderlike dinge allene doet. Ende sie ende oec veel ander lude die vernemen mochten dit groete myrakel worden niet luttel ontsteken te bidden voer die ghelouige doden. dat Och of wy ende al die ghene die dit hoeren of lesen sullen niet en vertraechden nae te volghen mit gheesteliker ynnicheit. Ist sake datmen ghelouet dattet een werck si der goddiensticheit dat die ghelouige menschen bidden voer hoer brueders ende voer hoer naesten die noch oefenen moeghen die werke der rechtuerdicheit ende verdienen moeghen dat loen der rechtuerdicheit. hoe vele meer salt gheordelt werden te wesen een werc der goddiensticheit te bidden voer der ghelouigher menschen sielen die nu te hantes niet werken en moeghen die werke der rechtuerdicheit ouermids welken men verkriget guede verdiensten noch sie en moeghen voert an niet vlien tot die arsedie der penitencien. meer allene soe werden sie ghedwonghen te liden die pine van hoeren sunden ende versumenysse naeder strengicheit ofte ordel godes. want het is apenbaer dat gheen dinck gode ontfancliker en is dan dat medeliden want die guedertierenheit des ouersten ontbarmens heuet doen neder clymmen vanden hemel totter eerden die ouerste salicheit der godheit te hulpe te comen den onsalighen. Ende want die sielen der ghelouigher menschen die te hantes by hem seluen niet verdienen en moghen. soe vele te danckeliker ontfangen sie van den leuenden menschen die waldaet des verbiddens hoe sie meer voelen dat hoere pine daermede ghesachtet wort ofte korteliker gheeyndet wort. die sie wal weten dat om hoerre sunde wille harder solde gheweest hebben ofte langher solde gheduert hebben


Vorige

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken