De koninklyke harp-liederen

(1698)–Cornelis van Eeke– rechtenstatus


Het CXLII. harp-lied. Toon. Onbestendig droef gemoed, DAvid toen hy vlugte, zonk Angstig né'er (om 's vyands làgen Zoo t' ontgaan) in een spelonk, En verteld ons hoe verslàgen Dat hy was, en in de klem; 'k riep, zegt hy, en keerde Mij tot God, als die van Hem Vierig troost begeerde:
[pagina 466]
'k lei mijn nood,, voor Hem bloot Met ootmoedig smeeken, Storte en goot,, in zyn schoot, Volle tràne-béken. 2.[regelnummer] O myn God! hoe menigmaal was ik tot den dood verlégen! Dat Gy als uit de opperzaal, Zyt ter hulpe af neergestégen! En nu zit ik wé'er in last, Na-gejaagt van wolven, Rondom heen bezet, en vast In verdriet gedolven. Egter 'k zie,, niemand, die My wil hulpe bieden, Bòven dat,, sluitme 't pad, Daar ik wilde vlieden. 3.[regelnummer] Des roep ik tot U, o God! Trooster in myn ommezwerven, Vaste wyk en hoogste lot, Zoo in léven zoo in sterven, Hoor my, t' enden à'em gezugt, Eer ik daar in stikke: Stuit party, dat ze in de vlugt Nimmer my verstrikke; Red me nu,, dat ik U Daar mag òver pryzen, En uwe eer,, meer en meer, Doen in waarde rysen.