Serenade voor Lena

[p. 25]

[Granaten schoten fel de maan tot gruis]

Granaten schoten fel de maan tot gruis:
Enkele splinters bleven vastgenageld
In 't vaal decor; de rest is neergehageld
Achter de einder waar in 't laatste huis,
Gebalsemd door het kaarslicht, dorpelingen
Nog praten over zaligheid. Maar God
Bewoont een zolderhoek bij zijn verworpelingen.
De hemel knippen zoeklichten kapot.