Den lacchenden Apoll, uytbarstende in drollige rymen

Aan een jonge Juffer.

JUffertjen hoe dus verslagen?

Is d'onsteltenis soo groot?

Dat het polsjen is aan 't jagen?

En het backesje soo root?

[p. 225]

 

Ach! u wesen staet soo wonder!

 

Ick geloof, soo waer ick leef

 

Datter schuylt een Boefjen onder;

 

Want u Kaper staet te scheef,

 

En u Lockjens door malkander

 

Soo verwart! zie daer ick wedt,

 

Dat ghy van den een of d'ander

 

Eens gesmeten zijt op 't bedt!

 

 

 

P.E.