Den lacchenden Apoll, uytbarstende in drollige rymen

Op het Kaele-boer maken.

DEn Oorelog ten platte Land,

Maeckt veeltijdts kaele Boeren,

Men raept, men schraept, men rooft en brand

Al dat men niet kan voeren,

Daer is mee groote schae gedaen

Van Beerentje van Galen,

Wanneer hy eens wou ruycken, aen

Het spekkige Westphalen:

De Krijg en duurde wel niet lang,

Sijn Krijgs-macht was aen 't splijten:

Maer 't viel de Boeren wat te bang,

Die mosten 't spits af bijten;

Dus raeckt den Boer staeg in de knel:

[p. 232]

 

Want selver in de Steden

 

Daer maeckt men Kaele-Boeren wel

 

Al is 't in tijdt van Vreede.