Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Als het getij verloopt... (1920)

Informatie terzijde

Titelpagina van Als het getij verloopt...
Afbeelding van Als het getij verloopt...Toon afbeelding van titelpagina van Als het getij verloopt...

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.36 MB)

Scans (3.41 MB)

ebook (2.88 MB)

XML (0.11 MB)

tekstbestand






Genre

drama

Subgenre

blijspel / komedie


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Als het getij verloopt...

(1920)–Marcellus Emants–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige
[pagina 31]
[p. 31]

Toneel 10.

Hermine, Henri, Edsard, Clara.
Henri.

Nu, die verstaat de kunst van in weinig woorden veel wijze lessen uit te delen.

Clara.

Maar spreekt ze niet helemaal in uw geest, mama?

Hermine.

Dat zij de beste is van de hele troep.... dat geef ik dadelik toe. Gewikst is ze ook en brutaal.... als d'r moeder.

Henri.

Ja, die afwijzing van oom, eer hij ze nog gevraagd had!

Edsard.

Zeg liever die steek op de Kristenen....

Henri.

Gelijk heeft ze.

Clara.

De Joden hebben zóveel steken gekregen; licht, dat zij er ook eens een terug geven.

Hermine.

Je begrijpt anders, Clara, dat er van die reis naar Rome niets komt.

Clara.

Ik zou wel eens willen weten waarom niet.

Hermine.

Omdat we die Jodinnen op 'en afstand moeten houden. Geef je ze een vinger, dan nemen ze de hele hand. Edsard, schrijf en verzend nu vandaag nog de invitaties voor ons dinee. Esther geeft 'et hare op de vijf en twintigste; wij 't onze op de zes en twintigste. Als mevrouw Esther dan ziet, dat zij bij ons niet gevraagd wordt.... dat ik, die op de vijf en twintigste ziek was, op de zes en twintigste weer gezond ben.... zal ze toch wel tot het besef komen, dat ik de toegang tot mijn huis....

Edsard.

Ons huis.

Hermine.

Tot ons huis nog niet door Jan en alleman laat forceren.

Edsard.

Mij wel.

Henri.

En wat doet u, wanneer Eva mijn aanstaande zal zijn?

Hermine, Edsard, Clara.

Wat?

Hermine
(grimmig lachend)

Een uit dat nest tot schoondochter? Neen! Dat ontbrak er nog maar aan! Hoor eens, Henri; dat.... nooit!

Henri.

En mijn verplichting jegens oom?

Edsard.

Een verplichting jegens mij? En daarvoor wou je....

(hij lacht)

Henri.

Als ik nu geen ander middel heb om....

Hermine.

Me dunkt, dat jij een betere keuze kunt doen. Wil je bepaald Françoise van Oorschot of Henriette van Waliën niet....

Henri.

Dan rest Amélie nog, die me zeker neemt. Ik weet 'et; maar

[pagina 32]
[p. 32]

al is alles onzin, zelfs de onzin heeft grenzen.... wat dan ook weer onzinnig is. Ik dien me te kwijten van onze schuld jegens oom.

Edsard.

Welke schuld?

Henri.

Denkt u, dat ik nog niet weet wat u voor ons heeft gedaan?

Hermine.

En nog steeds doet.

Edsard.

Neem dat niet al te zwaar op, m'en jongen. Ik moest wel. Trouwens.... mijn geld is immers jullie geld; andere erfgenamen heb ik niet.

Henri en Clara
(met dankbare verwondering)

O, oom....

Hermine.

Edsard, dat is weer nobel van je. Ik....

Edsard
(vergoelikend)

Neen....

Clara.

We mogen u toch wel dankbaar zijn.

Edsard.

Omdat je erfgename bent van m'en schulden?

Henri, Clara, Hermine.

Hè?

Edsard.

Nagenoeg als m'en vast goed is verhypotekeerd.

Hermine
(met schrik en teleurstelling)

Wat?

Edsard.

Dat moest immers wel. Doordat ik jullie in huis nam, werd m'en inkomen niet verdubbeld. Dank zij de Grave....

Hermine.

Heb je gespekuleerd?

Edsard.

Moest ik niet?

Hermine.

God, Edsard!

Edsard.

Ja, wat dacht je dan? En nu die oorlog....

Henri.

Zit u in de prolongatie en moet u afgeslacht worden?

Edsard.

Voorlopig drink ik m'en Sherry nog en rijd ik m'en schimmel. Mijn tijd zal 't wel uithouden. En.... après moi....

Henri.

Le déluge.

Hermine.

Edsard; dat is harteloos!

Henri.

Dan zou 't niet eens zo erg onzinnig wezen, als ik tegen die zondvloed met Eva plaats nam in 'en huweliksbootje.

Clara.

En als ik Judith te vriend hield.

Edsard.

Dat is jullie zaak.

Hermine.

Kan je me nu zelfs niet met 'en verstandig woord helpen die ongelukkige kinderen te doen inzien, dat ze hun hele toekomst vergooien, dat ze zich onmogelik maken, dat ze....

Edsard
(leuk)

Waarom?

Hermine.

Waarom.... waarom? Denk jij, dat Henri carrière zal maken door....

Henri.

Moedertje-lief, ik verlang geen carrière te maken. Leven is wel strijden; maar als je geen vechtersbaas bent, wat doe je dan in de

[pagina 33]
[p. 33]

kou! Ik kan in de grote klucht alleen de rol spelen van.... toeschouwer.

(Hermine heft in zwijgende verontwaardiging haar armen ten hemel).
Edsard.

En wat jij er tegen hebt, dat Clara met Judith naar Rome trekt....

Hermine.

Twee meisjes alleen in die grote stad.... zo ver weg?

Edsard.

Maar ze hebben er Judith's broer tot gids.

Hermine.

Wat? }

(tegelijk).

Clara.

Heeft Judith nog een broer? }

(tegelijk).

Edsard.

Wisten jullie dat niet?

Clara en Henri.

Neen.

Hermine.

Wat weet ik van die Joden af? En die broer... 'en anarchist misschien?

Edsard.

Integendeel. Een prachtige positie. Direkteur van 'en grote Romeinse bank. Indertijd een van de beste vrienden van burgemeester Nathan.

Hermine.

Burgemeester Nathan? Is er 'en burgemeester Nathan geweest in de stad van de Paus? Ja.... als de wereld....

Edsard.

Esther heeft haar kinderen wat goed opgevoed.

Clara.

Mag ik dus gaan?

Hermine
(tot Edsard).

Is hij getrouwd.... die broer?

Edsard.

Voor zover ik weet niet.

Hermine.

Dus.... nog niet. Erg Joods?

Edsard.

Hij lijkt op Eva.

Hermine.

En van geloof?

Edsard.

Indifferent, denk ik.

Hermine.

Zo.... Nu.... dan zal ik je wat anders vertellen. Ik begin te geloven, Edsard, dat jij gelijk hebt. Als het getij verloopt, moet men de bakens verzetten. Het getij verloopt....

Edsard.

Nu juist. Wat moet, moet.

Clara.

Dus, mag ik? }

(tegelijk).

Henri.

U vindt 'et goed? }

(tegelijk).

Hermine.

Ik moet immers wel, net als je oom.

Edsard.

Niet waar? Of je alleen tegen den stroom oproeit.... je keert hem niet.

Henri.

O, moeder! }

(tegelijk, terwijl zij haar teder aanraken).

Clara.

O, mama! }

(tegelijk, terwijl zij haar teder aanraken).

Hermine.

Maar dan ook aux grands maux les grands remèdes. Edsard, jij schrijft op de lijst van de gasten voor ons dinee meneer en mevrouw de Grave.... met.... de dames.

[pagina 34]
[p. 34]
Edsard.

Zou je dat nu wel.... zo dadelik....?

Hermine.

Geen half werk. Als ik me moet aanpassen....

Henri.

Doet u 't goed.

Edsard.

Ja wel; maar....

Hermine.

Edsard, 'et is voor het geluk van m'en kinderen en zou 't dat soms niet zijn....

Henri.

Dan is 't ter wille van mijn koude voeten.

Clara.

Nu geen onzin meer.

Hermine
(ter zijde)

Dan zullen die kinderen mij wreken!


Vorige

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken