De getooide doolhof

[p. 30]

Dichters Zielslied.

Ewig war ich, ewig bin ich, ewig in süss sehnender Wonne.
R. Wagner: Siegfried, 3e Akt.

Veel maanden lang heb ik dit rein gezicht
Diep in mij zelf bewaard,
Nu groeit het tot een rijk en rijp gedicht,
Dat alles samengaart.

Nu weet ik, dat ik éénmaal heb geleefd
Op gouden troon in Hemels tent,
En dat mijn ziel Gods gloed gedronken heeft
En zuivren tocht gekend.

Daar waaiden zilvren winden om mij heen
En 't licht vloot rond in eeuw'gen dans,
Daar drupten paarlen geuren en 't geween
Van een juweelen glans.

En aan ivoren taaflen zat ik aan
En at van Hemels blanke brood,
En droeg mijn handen zwaar en vol belaân
Met vruchten rijp en rood.

[p. 31]

 

Daar klonk en zong de oneindige eeuwigheid

 

Uit keel die niemand zag,

 

Wij hadden elk ons heerlijk deel bereid

 

Van een geheimen lach.

 

 

 

Maar ik verlóór mijn wijdsche deel en schat

 

Neerstortend naar deze aard',

 

En hunker nu naar wat ik ééns bezat

 

Maar zwak, niet heb bewaard.

 

 

 

Doch één herinnering, één vreemde droom

 

Vond naar mijn hart zijn pad,

 

Nu hoed ik staag met bevend-heeten schroom

 

Die vonk van wat ik brandend had; -

 

 

 

Die gloeit in luidloos, wijd-verstilde nacht

 

Diep in mijn oog gelijk een ster,

 

Die leidt mijn droomen vleiend-traag en zacht

 

Naar rijken hoog en stralend-ver.