Refereynboek ofte nieuwe wandeldreve, voor de jongheyd

Den zondaer spreekt tot onzen Heer.

'O Alderzoetsen Heer! Omroerder van de herten
Uw stemm' hebb' ik gehoort, 'k gevoel' uw' pyn' en smerten
Om mynen t' will' geleen! Eeuwig hebt gy bemint
Die nu, maer veel te laet, tot u en word gezint.
O schoonheyd boven maet: ik hebb' versteend gebleven,
Onroerig als een klip, die niet kost zyn gedreven

[p. A7v]

 

Tot eenig kleyn gepeys, van lyden zoet,

 

Van uwe bitterheyd, en van uw dierbaer bloed.

 

Onweirdig zyn wy Heer, dat gy voor ons zondaeren,

 

Tot zulk een' vreede pyn' u niet hebt willen spaeren.

 

Gy die zyt eenen God, en wy van niet gemaekt,

 

Van aerde, stof en asch, hebben u aengeraekt,

 

Gebonden aen een stak, wy arme creaturen,

 

Hebben den Schepper zelfs, om ons alleen doen treuren,

 

Wy slym en vuyligheyd vol boosheyd vol venyn

 

O Jesus! 'T is my leed, wilt my genadig zyn.